Tatil Villası Polisi MMF

Ayşe tatildedir, kendine bir villa kiralar ve çok ihtiyaç duyduğu bir molanın tadını çıkarırken kapıda yüksek bir patlama sesi duyulur ve kendisini iki yerel polis memurunun eşliğinde bulur. 8230;

Şu anda tatil villasının verandasında oturmuş hak ettiği tatiline nasıl başlayacağını düşünüyor. Ayşe küçük valizini çoktan boşalttı, o yüzden rahatlayabilir.

Saat on iki.

Gömleğini hafifçe kaldırıp göğsündeki beyaz teni tereddütle inceliyor. Güneşlenmeye başlayabilirdi; güneş biraz bulutlu, bu yüzden iyi olmalı.

Kendi kendine, “Değişsem iyi olur”

diye düşünüyor.

Ayşe odasına döner.

Bikinisi çantasında olduğu için güneşlenmeye başlamak istiyorsa bavulunu boşaltması gerekecek.

Aşırı doldurulmuş valizini yatak odalarına ve üç yatak odasından birine giden dar merdiven boşluğundan sürükleyerek çıkarıyor.

Hızla soyunuyor ve eşyalarını yere fırlatıyor.

Yerde duran ahşap aynanın önünde bronzlaşmamış çıplak vücudunu incelerken duşa ihtiyacı olduğunu fark ediyor.

Altı saat trende ve 45 dakika takside kaldıktan sonra bugün çoktan duş almıştı.

“Neden şimdi duş almalıyım? Burada yalnızım ve sonunda güneşin altında terleyeceğim…” koridorda çıplak dururken içini çekiyor.

Banyoya doğru homurdanıyor ve somurtuyor, plaja öylece gidip umursamadığı için kendine küfrediyor.

Soğuk su, omurgasından aşağıya ürpertiler göndererek onu sersemliğinden uyandırır.

Sonuçta bu iyi bir fikir olabilirdi.

Kutudan çıkıyor, lavabonun yanındaki dolaptan temiz, kirli bir havlu alıyor ve odasına dönüyor.

Valizinde tüm mayolarının bulunduğu küçük çantayı bulur.

Ayrılmak için acele ederken hepsini kaptı.

En cılız olanı tereddüt etmeden alıyor.

Yutan üst ve kalçada ve boyun arkasında bağcıklı bir tanga içeren iki parçalı siyah.

Bunu iki yıl önce mezuniyet sonrası İbiza’da bir tatil sırasında kız arkadaşlarıyla birlikte satın aldı, ancak giymeye bir türlü cesaret edemedi.

Ancak etrafta kimse yokken, kolayca dağılan tüm bu bağcıklarla doğru görünüyor.

Ayşe onu giyer, aynaya son bir kez bakar ve parmak arası terlikleriyle aşağı iner.

Cıvıl cıvıl, “Bu yaz bronzlaşma yok…” tam da beklenmedik bir ses dikkatini çekerken.

Ayşe tam oturma odasına dönerken kapı zilinin çaldığını duyunca irkildi.

Kim olabilir?

Bir çift daha yüksek sesli zil sesi ve ardından bir kapı vuruşu onu uyuşukluğundan kurtarır.

Koridora doğru bir adım atıyor ama aynada sadece dar bikinisi ve parmak arası terlikleriyle yansımasını görünce duraksıyor.

Bu arada, durulama durmuştur ve görünüşe göre birisi ön kapı kilidiyle oynuyor.

Ayşe koridorda birkaç adım daha attıktan sonra dehşet içinde kapının önünde durdu.

“B-oraya kim gidiyor?” diye merak ediyor kız, tüm cesaretini toplayarak.

“Polis, lütfen açın!”

Diğer taraftan iri yarı bir ses diyor.

Ayşe kapının arkasından gıcırdıyor, “N-ne?”

Ses, ‘Polis, hanımefendi’ diye tekrar eder. Lütfen açın.”

“Tamam Ayşe, korkma… Açıkçası, bunun için basit bir açıklama olmalı,” kız kendi kendine mırıldanıyor, nefesi kesiliyor.

“Ben duş alırken üzerime bir şey giyeyim.” “Ayşe açıklıyor.

Polisleri bu şekilde selamlayamaz.

“Kısacası… Lütfen kapıyı çarparak kapatmayın “Merhamet diliyor.

Kapının arkasından ikinci bir ses, ‘Güzel Hanımefendi, acele edin’ yanıtını verir.

Ayşe ikna olmamış bir şekilde ikinci kata döner.

Tekrar terli eski kıyafetlerini giymek istemiyor ve valizini hâlâ boşaltmadı, bu yüzden kurulamak için kullandığı havluyu kapıp hızla aşağıya iniyor.

Koridor aynasının yanından geçerken bikini üstünün iplerinin havlunun altından açıkça göründüğünü fark ediyor.

“Ayşe, lütfen sakin olun. Duş alacağınızı belirttiniz… Onlara mayosuyla duş alan bir ucube olduğun izlenimi vermeyelim “Bunu hızlıca üstünü çıkarıp koridordaki bir hasır sepete atarken söylüyor.

“Şans eseri utanıp gidecekler” diye ekliyor, sırıtarak göğüslerini sarı havlunun içinde sıkıyor.

“Hanımefendi? Hala orada mı duruyorsun?” diye sordu onu şaşırtan ses.

“Geliyor!”

Ayşe kapıyı açtığında iki polis memuruyla karşılaştı.

Yüzlerinde asık suratlı ifadelerle onu baştan aşağı inceledikten sonra birbirlerine bakıp onaylayarak başlarını sallıyorlar.

“Tam olarak nedir?”

Ayşe, havlusunu düzeltirken masumca soruyor.

Solundaki adam sessizce cebinden bir şey çıkarıp ona veriyor.

“İşte izin belgesi; evi incelememiz gerekiyor.”

“Bir dakika… ne?”

Ayşe, kafası karışmış bir şekilde kağıdı eline alır ve hızla göz gezdirir.

“Ama, ama… DSÖ? Neden? Bir gaf olmalı! “İş iki memura hitap ederken kekeliyor.

“Hata olmayacak hanımefendi. Bu evin yerel uyuşturucu ticaretinde kilit nokta olarak kullanıldığına inanmak için nedenlerimiz var”

Adamdan gelmeden önce duyduğu iri yarı ses ona verdiği doğru yanıttı.

“Eğer bizi şimdi içeri almazsanız, güç kullanmak zorunda kalacağız,” diyor.

Ellerinde arama izni var ve Ayşe yasal olarak yapabileceği başka bir şey olmadığını anlıyor.

Bu durumdan kurtulmasının tek yolu onları içeri almak.

Kanıtlara göre yargılanacak.

Hata yaparlarsa daha sonra onları dava etmek için bolca zamanları olur…

İki adam eve girmeden önce anlamlı bir bakış daha atıyor.

Arkasından kapıyı kapatır ve onlarla birlikte oturma odasına girer.

Sesi kalın olan teftişine törensiz başlar.

Kanepe yastıklarını kaldırarak başlıyor, ardından odadaki hemen hemen her nesneyi ters çevirerek birkaç dakika içinde oturma odasını tamamen yok ediyor.

Ayşe kollarını kavuşturmuş, sahneyi izliyor, güçsüz duruyor.

“Sonuç olarak… Hmm… Siz ikiniz kimsiniz? “Yardımcı memur mutfağa giderken tereddütle diğer memura sorar.

Adam kısa keçi sakalına masaj yapıyor.

Etrafına hızlıca bir göz attıktan sonra genç kadınla her şeyden daha çok ilgileniyor gibi görünüyor.

Ayşe, evden çok onu incelemekle ilgilendiğini hemen fark eder.

“Benim adım Yüzbaşı Virgil ve onun adı da Memur Henry,” diyor, araştıran bakışları hız kesmeden.

“Yukarıda neler oluyor?

“Karşılık olarak ilk kez gülümseyerek soruyor.”

“Odaların kendileri… Ayrıca başka bir banyo daha var “Ayşe şifreli bir şekilde yanıt vererek ıslak saçını örüyor.

Belki de Kaptan’ın kendisine olan bariz ilgisinden faydalanabilir.

Christian yapmazdıonaylıyorum ama onu zor durumda bırakacaksa biraz zararsız flört etmenin nesi yanlış?

“Görmek istiyor musunuz?

“En karizmatik gülümsemesini sergileyen Ayşe’e sorun…

“Siz ne düşünüyorsunuz?”

“T-ikinci kat… Düşündüm&8230; Üst katta ne olduğunu sordun, sonuçta…”

Ayşe’kendine olan güveni, kaptanın meraklı bakışları altında buzlu çubuk gibi eriyip gidiyor.

“Tabii ki şaka şaka,” adam karşılık verir, şehvet düşkünü gülümsemesi kızı daha da utandırır.

Bir erkeğin şakalarına gülmenin bir kadının yapabileceği en gurur verici şeylerden biri olduğunu çok iyi bildiği için kıs kıs gülüyor.

“Arkanızdan yol gösterin hanımefendi. Ben’olacağım… Doğrudan arkandayım.

Yine başka bir cinsel ima mıydı?

Bu adam tam bir pislik…

Bu kez, Ayşe’ın gülümsemesi açıkça zoraki ama memur bunu fark etmemiş görünüyor.

“Henry, Bayanla birlikte üst katı kontrol edeceğim…”

“$isim1, $isim1 $isim1,” diyor anlatıcı.

“Bayan Ayşe ve ben yukarı çıkıyoruz… Acele etmeyin ve her şeyi iyice inceleyin…”

Ayşe, memurun terbiyesizliğinden kabul edeceğinden daha fazla rahatsız olarak merdiven boşluğuna yürüyor.

Kaptan onu takip ediyor.

Elbette…

Merdivenleri çıkarken çıplak poposunu bir an için görmeye çalışırken gözlerinin havlusunun altından kaydığını neredeyse hissedebiliyor

Adım adım, Kaptan için bir gösteri hazırladığından emin olur.

Arkasından tırmanırken ilk kez utanmış görünüyor.

Ayşe, kalçasına birkaç santim kadar yükselen havlusunu düzeltirken kıs kıs gülüyor.

Kaptan, bakışlarını onun poposundan alamıyor gibi görünüyor.

“Görmeyi umduğunuz şey bu muydu?

“Üç yatak odası ve bir banyo bulunmaktadır… Tavan arasına çıkan merdiven boşluğunun yanı sıra… Tekrar kontrol etmek istediğiniz belirli bir şey var mı?

“Aşağıdaki meslektaşınız gibi her şeyi alt üst etmezseniz çok sevinirim” Boğuk bir ses tonu ekliyor.

Boğazını temizledikten sonra küçümseyici bir tavırla “Banyoyu kontrol edelim” diyor.

Onu sıkışık banyoya götürür ve duşakabin tam önünde durur.

“Dokunursam ıslanır mı?”

Şehvet düşkünü gülümsemesiyle Kaptan’a sordu.

Ayşe sadece gülümsemeye karşılık verir.

Ondan bıktı ama henüz ona söyleyemiyor.

Kaptan fayanslara dokunmak için sessizce uzanıyor.

“Bütün bunlardan sonra ıslak” Bunu yüzünde şaşırmış bir ifadeyle söylüyor.

“Şimdi, Ayşe, yardımına ihtiyacım olacak…”

“Tabii.”

“Kapıyı çalmadan önce yaptıklarınızın üzerinden geçmeliyiz. Kapıyı açmadan önce yaptığınız her hareketi ve hareketi tekrarlamanızı istiyorum.”

Bunu söylerken Yüzbaşı’nın yüzünde aptalca bir ironi yoktu ve şehvet düşkünü gülümsemesi bile kaybolmuştu.

“Sana duş aldığımı söylemiştim…” dedi kız tereddütle.

“Bana göster.”

“NE? Benden çıplak soyunmamı istiyor olamazsın…”

“Ayşe, lütfen, lütfen… Burada arkadaşça davrandığımız doğru değil mi? Birlikte çalışmayı deneyelim. Hepimizin bir an önce gerçeği öğrenmek istediği doğru değil mi? Bunun dışında… Her şeyi mahvetmeseydin minnettar olacağını söylememiş miydin? ”

Aşağıda olduğu gibi, Kaptan’ın bakışları onu irdeliyor.

“Bir elin diğerini nasıl yıkadığını biliyor musunuz?

“Yüzünde belli belirsiz bir sırıtışla ekliyor.

“Bu bir şaka mı?

“Bir karışımdautanarak ve şüpheyle kıza sorar.

“Hepsi incelemenin bir parçası. Çok önemli bir bileşen…”

“Tamam, çok ileri gittim… Seni evime davet ettim… Hatta sen benim evimdeki “Ayşe hırlamalarını

mahvederken arkadaşça ve işbirlikçi bir tavır sergilemeyi bile başardım.

“Ne kadar tuhaf görünse de, buraya gelmek için meşru bir sebebin olduğu izlenimine kapılmıştım… Ama şimdi görüyorum ki, sen sadece durumdan çıkar sağlamanın bir yolunu arıyorsun “Hevesle ekliyor.

“Kaptan Virgil, sizi rapor etmem gerekecek. Şimdi, böldüğüm için kusura bakmayın…”

“Gördüğünüz gibi… İşte bu beni rahatsız ediyor… Duştaydın… Kapı zilini çaldığımızda çıplak ve kanlar içinde aşağı mı geliyorsun? “Aniden, Yüzbaşı bir soruyla lafını keser.

Kafası meşgul görünmüyor.

Bu nedenle, ikisi de biraz etkilenmez…

“hmmm… Evet? Öyleyse, amaç ne? ”

“…hmm… Ve bizi bu noktadan duydunuz mu? ”

“Evet…”

“Demek havlunuzu çoktan indirmiş olabilirsiniz…”

“Olamaz… Yani, ne dediğini tam olarak duymadım… Bir şey duyduğumu sandım… a-ve ne oluyor diye bakmaya geldim. Yalnız olduğumu düşündüğüm için hiçbir şey giymedim…

“Bir şey mi?”

Duş ile lavabo arasındaki küçük boşlukta ona tepeden bakan adam ona baskı yapıyor.

“Evet, gerçekten… Açık bir pencereden içeri bir kuş girmiş olabilir, diye mantık yürüttüm.”

Ayşe’s nefesi daha sığ hale geldi.

Yaparken uyduruyor ve bir sorgulama beklemiyordu.

“Tamam, şimdilik bunu bir kenara bırakalım… Polisler olduğunu anlayınca buraya geri döndün ve … havlu, havlu, havlu… Bu doğru mu? ”

“Evet, gerçekten… Yani, kafam karışmıştı ve sen beni aceleye getirdin, ben de havluma sarındım ve seni açmak için aşağı indim.”

“Ve bunu uygunsuz bulmadınız mı?”

“Eee? Hayır, dikkate almadığımı söylemiyorum! ”

Ne cesaret! Uygunsuz mu?

Arkasından ona bakıp önünde duş almasını talep eden o değil miydi?

“… Ayşe… Bu konuda dürüst olalım. Neden bana bu saçmalıkları söylüyorsun?”

“Ne… Yemin ederim, bu doğru! “Gıcırdıyor, gıcırdıyor, gıcırdıyor ve gıcırdıyordu

“O havlunun altına iç çamaşırını giydiğini fark ettim… Bütün bu saçmalıkların amacı ne? ”

“Ben’ben… T-hayır, durum bu değil.”

Ayşe’in dili tutuldu, ancak yüzü hızla kıpkırmızı kesilerek onun adına konuşuyor.

Hiçbir şey göremediğini düşünseydi Virgil’e o eteği vermezdi.

Havlu olmadan bile ip zar zor görülüyor… Bunu nasıl gördü?

Kaptan, Ayşe’havlusunun kenarını tutuyor ve hızlı ve tamamen beklenmedik bir hareketle aşağı çekiyor.

“H-hey!”

Şaşkınlıkla ciyaklıyor ve elleriyle göğüslerini kapatıyor.

“T-saçma! Bu’bu”

“Peki tam olarak nedir?

“Kaptan’a kasıklarını işaret ederek sakince sorar.

Kısa bir aradan sonra kızlar homurdanır, “Bu bikinimin altı…”

“Madem duş alıyorsun, neden bikini giyiyorsun?”

“B-ben’emin değilim…”

Homurdanıyor, bakışları ayaklarına düşüyor.

Artık yalan söylemenin bir anlamı var mı?

“Ben’duştan yeni çıktım… Sadece güneşleneceğim için mayomu giydim.”

“Bu’ilginç… Bu noktada sana inanmalı mıyım? ‘Kaptan onunla dalga geçiyor.

Durumu tamamen kontrol ediyor gibi görünse bile, onun gözlerinin çıplak teninde gezindiğini hissedebiliyor ve onun tahrik olduğu hissediliyor.

“Neden kapıyı böyle açmadın?”

“Öyle olacağını tahmin etmiştim… açıklanamaz “Kız tereddütle mırıldanıyor.

“NE? Şaka yapıyorsun, değil mi? “Virgil beklenmedik bir neşeyle yanıt veriyor.

Ayşe’yanakları utançtan kızardı.

“B-bikinim oldukça açıktı, bu yüzden üzerimi örtmeyi düşündüm ama sen bana baskı yaptın ve ben de az önce aklıma gelen ilk şeyi söyledim… “Hey, bir saniye, giydiğim mayo misafirleri karşılamak için fazla açık, üzerimi değiştirmem için bir dakika ver” diyemezdim. /p>

“…hmm… Tek parçadan oluşuyorsa kesinlikle sürtüktür…”

“Koridorda, üstünü bir vazoya attım…”

“Neden?” Kaptan bu noktada açıkça eğleniyor.

“Sonuç olarak… Havludan çıktığını fark ettim ve mayomla duş alıyormuş gibi görünmek istemedim…”

“Gerçekten mi? Yani… Ama bu neden? ”

“B-Ben sadece duş alıyorum dersem yalan söylediğimi düşünürsün diye düşünmüştüm ve o zaman duş almış gibi görünmüyorum…” Ayşe saçma sapan.

“Hepsi bu’bu kadar… Hiç mantıklı değil…”

Kaptan başını sallayarak düşüncelerini ifade ediyor.

“Neyi saklamaya çalışıyorsunuz? Lütfen söyle bana!” Kısa bir aradan sonra yüksek sesle haykırıyor.

“H-Hiçbir şey! Tanrıya yemin ederim! Bu sefer sana gerçeği söyledim “Ayşe içini çeker ve ondan bir adım uzaklaşır.

“Güzel! O zaman seni içeri almam gerekecek “Adam cevap verir, odanın diğer ucuna koşar ve onun sağ kolunu yakalar.

“Olamaz! Yasal haklarımın farkındayım… Benim tarafımdan hiçbir şey yapılmadı! ”

Başarısız bir şekilde onun elinden kurtulmaya çalışıyor.

“Avukat olduğum için beni bununla suçlayamazsınız!”

Blöf yapıyor.

Ayşe, “Ücret nedir?”

diye sorar.

“Narkotik”.

Memur Henry, kendine özgü iri yarı sesiyle kapı aralığından yanıt verir.

İkisi de şaşkınlıkla aynı anda ona döndü.

Kendini beğenmiş bir şekilde sırıtıyor ve elinde kurutulmuş adaçayı gibi görünen bir şeyle dolu avucu büyüklüğünde bir plastik torba tutuyor.

“Ne?”

Ayşe şaşkınlıkla ciyaklıyor.

“Henry, tam olarak nedir?”

Kaptan elini bırakmadan sorar.

“Siz ne düşünüyorsunuz? Kaptan, biz haklıydık.”

Kaptan çantayı eline alır ve Ayşe’i banyodan dışarı sürüklemeden önce tartar.

“Bu arada, bu benim değil!”

“Buna nereden rastladınız?

“Sağdaki çift kişilik yatak odasına girerken soruyor.

“Onu keşfettiğimde mutfaktaydı. Basitti. Raflar tozla kaplı olduğu için, bu küçük çömleğin üzerinde parmak izlerini hemen fark ettim. Çantalar içeride istiflendi.”

“Aferin Henry.”

Kaptan onu büyük yatak odasına fırlatır.

Ayşe’paniği onu bunaltıyor.

Zor durumda.

Onunla kapı arasında iki memur var.

“Bayan Ayşe, şimdi sıra sizde… Bu, konumunuzu önemli ölçüde değiştirir. Daha önce neden yalan söylediğini anlamadım ama sanırım şimdi anlamaya başlıyorum…”

“Kaptan, izin verirseniz… Parmak izleri yeni gibi görünüyordu. Çanta yakın zamanda oraya taşındı… İçimde bir his var ki o kız…”

Virgil bir hareketle onu durduruyor.

“Demek zili çaldığımızda kapıyı açmaya geldiniz. Duş hikayesi tamamen saçmalık! Polislerin “Çantayı onun önüne salladığını” görünce bunu saklaman gerektiğini anladın.

Ayşe’gözleri genişliyor ve dili tutuluyor

“Demek bir bahane uydurup bu bilgiyi saklamak için uğraştınız. Belki de güneşlenmeyi planlıyordunuz… Demek tüm şovu yapan sensin. Kabul etmeliyim ki, hoş bir gösteriydi “Ayşe’in omurgasından sızan bir sırıtışla, diye bitiriyor adam.

“T-Hayır, durum bu değildi! Orası benim mülküm değil!

Kafasında aniden bir fikir belirir.

“Böyle bir şey yapacağımızı nereden çıkardınız?”

Kaptan soğuk yanıt verir.

“Tamam, peki, özür dilerim… Ama bu benim işim değil; Daha bu sabah geldim… Bu sadece ailem için bir tatil evi… Bana inanmalısın!”

Ağlıyor ve iki memur arasında gidip gelerek cevaplar arıyor.

Öte yandan Henry, kızın artık havlusunu çıkarmadığını ve ona daha önce hiç kadın görmemiş gibi baktığını daha yeni fark etmiş görünüyor.

İndirilmiş panjurların çıtalarından odaya sıcak, bunaltıcı bir esinti giriyor.

Yalnızca uzaktaki ağustosböcekleri, yatak odasına çöken derin sessizliği bozuyor.

“Tamam, anladım! Aradığınız şey bu mu? Hepsi bu kadar” Ayşe aniden ayağa kalkar ve kollarını göğüslerinden çeker.

İki beyefendi kulakları sağır edecek kadar sessiz.

“Ama bekleyin, dahası da var! Unutmanın eşiğindeydim”

Bikini altlarının bağcıklarını çözüp onları yere düşürürken histerik bir şekilde gülüyor.

Uzun bir süre hareketsiz duruyor, biçimli, genç vücudu tamamen onların bakışlarına maruz kalıyor.

Gözleri, görgü kurallarını hiçe sayarak hevesle her köşesini inceler.

Şehvetleri, çıplak tenine yapışan sıcak şurup gibi üzerine sızıyor.

“Memnun musunuz? Şimdi gitmen mümkün mü?”

Sesi titreyerek konuşuyor, şişmiş meme uçlarını gizlemek için bir kez daha göğsünü kapatıyor, ancak iyi kesilmiş tümseği açıkta kalıyor.

Bir an için iki bakış açısı değişir.

Birbirinizin düşüncelerini okuyabilecek kadar.

“İş birliği yapmaya bu kadar hevesli olduğunuzu gördüğüme sevindim, Ayşe,” Kaptan başlar.

“…… Ancak istesek bile, ‘Memur devam ediyor

‘u görmezden gelemeyeceğimize dair kanıtımız var.

“Beni duş alırken görmek ister misin? Bu benim yapabileceğim bir şey! O şeyler benim değil, lütfen! Çaresizlik içinde haykırıyor.

“Öyleydi… soruşturmanın bir bileşeni Bu noktada anlamsız olurdu çünkü yalan söylediğinizi zaten belirledik.

Kaptan’ın sözleri üzerine bir ton tuğla gibi çarptı.

Son çare olarak kendini ve vücudunu riske attı, ancak bunun etkisiz olduğu ortaya çıktı.

“B-ben&8217;bunun itibarımı zedelemesine izin veremem… Bir avukat olarak asla başaramam! Sadece bana bundan nasıl kurtulacağımı söyle… Yemin ederim hiçbir şey benim tarafımdan yapılmadı…”

İki beyefendi bir kez daha bakışıyor.

Ayşe kahkahayı patlatmak üzere.

Hiçbir şey üzerinde kontrolü yoktur.

Tüm vücudu onu terk ediyor.

Nefes alamıyor ve ayakta duramıyor.

Odadaki nemli ısı artık dayanılmaz.

“Bir öğrencinin hayatının baskılarla dolu olması doğaldır, bu nedenle’dikkat dağıtacak bir şey aramak doğaldır…” Bir süre sonra Henry başlar.

“O şeyler benim değil, yemin ederim… Benim mülküm değil! “Ayşe tekrar pantolonunu indirirken bacağı çöküyor ve büyük yatağın üzerine çöküyor.

Kaptan, ona kenara çekilmesini ve Memurun bitirmesine izin vermesini işaret ediyor.

“…… Ancak anlıyoruz. Bir polisin hayatı da stresle doludur” Henry devam ediyor.

“Seni bu karmaşadan kurtarmak için mi? Yapabiliriz… Evin henüz boş olduğu bir zamanda geldik diyelim. Bizden geç geldiğinizi ve tatilde olduğunuzu bize bildirdiğiniz. Biz evi inceleyip çantayı ararken siz kapıyı açıp dışarıda kalarak bizi karşıladınız…”

“Bu, adınızı tamamen temize çıkarır ve bilinmeyene yönelik uyuşturucu ticareti suçlaması beklemede kalır.”

“Ama bu yalan söylemek olur…” Ayşe, meslektaşının sözlerini tam olarak anlayamadan Virgil araya giriyor.

Sırtında hafif bir esinti esmeye başlar ve sanki hafif bir okşamaymış gibi terini kurutur.

Kendini biraz tazelenmiş hissettiği için duyuları yavaş yavaş normale dönüyor.

“Bana neden yalan söyleyesin ki?” aniden temkinli davranan kız tereddütle sorar.

“Ah, bunun için endişelenme… Çok istekli olduğunuz için kısa sürede bir anlaşmaya varabileceğimizden eminim.

“W-Ne yapmamı beklediğinizi söyler misiniz?”

“Memur, hayatımızın ne kadar stresli olabileceği konusunda sizi uyardı… ve devam etmek için herkesin bir havalandırma valfine ihtiyacı vardır… Son zamanlarda büyük bir stres altındayız. Belki de stresi azaltmak için bize yardım edebilirsin? ”

Ayşe’kalbi göğsünde atıyor.

Kendisinden ne istediklerini anlıyor…

“Bir erkek arkadaşım var…”

“Ona ne oldu ve şimdi nerede?”

Subay, köşesinden soruyor.

“O gerçekten… Yakında burada olacak, eminim.

“Eh, bu’çok kötü…”

“Her an gelebilir… Sen geldiğinde, onu bekliyordum… Bu yüzden kapı zilini ilk duyduğumda giyinmeye zahmet etmedim.

“Birbirimizi bir günden fazla görmezsek, genellikle hemen kapının önünde beni becerir…” Ayşe, kısa bir aradan sonra meydan okurcasına ekler.

Kısa bir an için, Virgil’in kendine güvenen sırıtışında bir parça kızgınlık kırıştı.

Erkek arkadaşı tarafından keşfedilme ihtimalinin onları korkutup kaçıracağını umarak yalan söyledi.

Kaptan’ın kandırılmış olması mümkün mü?

“Bu, hızlı bir şekilde bir şeylerle yetinmemiz gerektiği anlamına gelir…” diyor ona yaklaşıp fermuarını açarken.

“Merak etmeyin, sadece birkaç dakika sürecek. Ne de olsa Memur bey, bizi şimdiden çılgına çevirdiniz. Virgil aletini doğrudan önünde sallayarak devam ediyor.

Henry sadece başını salladı, pantolonunun içinden kasığına masaj yapılıyor.

Ayşe tamamen suskun.

Tutarlı bir düşünce bulamıyor gibi görünüyor.

“Hadi’bu partiyi başlatalım! Erkek arkadaşını aldatmadığın doğru değil mi? Kaptan onun tereddütünü fark edince ona baskı yapar.

Ayşe, onu Christian’la karşılaştırmadan edemiyor çünkü o zaten dayanıklı.

Hayatında çok fazla horoz görmemiş.

Kaptan penisi, erkek arkadaşınınkinden daha uzun ve kalın, ancak bunu asla kabul etmez.

Erkek ağzına götürürken, “B-ben bunu yapamam

” demeye çalışıyor.

Sözlerine rağmen Virgil, aletinin başıyla dudaklarını dürttüğünde,ps çok az direnç gösterir.

Oral seks hiçbir zaman onun güçlü yanı olmadı.

Bekaretini birkaç kez vermeden önce ilk erkek arkadaşına ve İbiza’da kaçamak yaptığı bir adama yaptı.

Öte yandan Kaptanlar, onun beceriksizliğini umursamıyor gibi görünüyor ve et çubuğunu ağzının içinde, onun uzunluğunun büyük bir kısmı boyunca hevesle ileri geri kaydırıyorlar.

Ayşe orada öylece duruyor, neredeyse hareketsiz, beyni iradesi dışında her ayrıntıyı kaydediyor.

Onun kokusu, tadı, ağzındaki o yabancı cismin sıcaklığı ve kıvamı, derisinin dokusu ve kendi salyasının yardımıyla dudaklarında nasıl kaydığı.

Kaptan’ın ellerinden biri göğüslerine uzanıyor ve onu okşuyor, kollarını göğsünden ayırıyor.

zonklayan göğüs ucunu başparmağı ve işaret parmağı arasında sıkıştırırken kadın şaşkınlıkla kıvranıyor.

“Haydi, Henry! Tam olarak neyi dört gözle bekliyorsun? Resmi bir davet var mı? “Adam meslektaşına homurdanıyor.

Ayşe’s kalbi atmaya başlar.

İkisine de aynı anda üflemesine izin veremezler.

“Ve sen dizlerinin üzerine çök,” diyor anlatıcı.

Kaptan, ellerini koltuk altlarından kaydırarak onu dizlerinin üzerinde yataktan sürükledi.

Kısa bir süre için penisi ağzından kayarak kadının itiraz etmesine izin verdi.

“Ben bir fahişe değilim… İkinizi de aynı anda emmeyeceğim! “Bunu kendinden emin bir şekilde söylüyor.

Yüzü şehvetle buruşmuş Henry ona dik dik bakıyor.

“Hey, acelesi olan sensin; biz sadece size yardımcı oluyoruz… Erkek arkadaşının ziyareti seni endişelendiriyor mu? “Kaptan bunu, onu yerinde tutmak için elini onun omzuna koymadan önce söylüyor.

“Bu arada, emmeyi bırakamayacağını sana kim söyledi?”

Kısa bir süre sonra sırtını onun davetkar ağzının içine soktu.

Ayşe, gözleri utançla kapalı, uysalca onun kendisini kullanmasına izin veriyor.

Henry’nin fermuarının açıldığını duyar ve tanımadığı bir elin onunkinden birini alıp garip bir şeyin üstüne koyduğunu görür#8230; uzuvsuz… kıllı… Horoz!

Gözlerini yeniden açar ve Memurun uyuşuk, tombul erkekliğini elinde tuttuğunu fark eder.

İğrenç, şekilsiz şey saniyeler içinde Ayşe’in parmaklarının altında şişer ve Henry gibi birine ait olmayı bırakın, Ayşe’in asla var olamayacağını hayal bile edemeyeceği bir boyuta ulaşır.

Elini geri çekmeye çalışıyor, ancak Memur onu tekrar şaftının etrafına sarıyor ve hafifçe homurdanarak otuzbir çekmeye başlıyor.

Ayşe, parmaklarının bu kadar kalın olmasına rağmen, ürkütücü bir hayranlıkla çevresini zar zor kapattığını fark eder.

Kaptan ağzını açıp yeni gelene başını uzatırken, bacaklarının arasında tanıdık, suçlu bir titreme hissediyor.

Nefes almaya fırsatı bile olmadı.

Memur bir eliyle onu ensesinin arkasından yakalarken, diğer eliyle devasa kütüğünü dudaklarına götürüp zorla içlerinden geçirerek neredeyse onun çenesini yerinden çıkarıyor.

Onu uzaklaştırmaya ya da en azından eşyasını daha fazla içine sokmasına engel olmaya çalışıyor ama Kaptan kollarını tutuyor ve arkasından kilitleyip arkasında diz çöküyor.

Boşta olan eli göğsüne gittiğinde, ereksiyon fırçasını sırtının çıplak derisinde yanan bir kor gibi hissediyor.

“Ne kadar güzel bir vücut… Sence erkek arkadaşın ne kadar şanslı olduğunun farkında mı? “Esnek göğüslerini sıkarak kulağına fısıldıyor.

“Çok iyi…” eli aşağı doğru hareket ederken tekrar diyor.

“Memur bey, nasıl buldunuz? Yeni arkadaşımız hakkında ne düşünüyorsun? “Onu daha yakından incelerken soruyor.

Memur, aletini kızın darağına daha da sert bastırarak derin bir homurdanmayla yetiniyorağız.

“Ya sen? İyi zaman geçiriyor musun? “Kulağına, Kaptan onunla dalga geçiyor.

“Eminim öyle…”

Eli hızla bacaklarının arasına uzanarak nemli dudaklarını buldu.

Etli bir gül goncası gibi açan parmakları, onun dokunuşuna Ayşe’in isteyebileceğinden çok daha açık olan parmakları onun titreyen gizeminin kenarında parıldarken.

“Hey Memur Bey, buradaki genç arkadaşımız harika vakit geçiriyor. O tamamen sırılsıklam! “Adam cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl cıvıl.

Utanç ve suçluluk duygusuyla boğulmuş, iki yabancı tarafından sıkıştırılmış ve taciz edilmiş, ancak yoğun bir orgazma o kadar yakınım ki bunu düşünmeden edemiyorum.

“Belki de bunu bir adım öteye götürmeliyiz. Henry, düşüncelerin neler? ”

Yiğit adam yanıt vermek yerine aletini Ayşe’ın ağzından çekerek kontrol edilemeyen bir iç çekişe neden olur ve onu belinden tutmak için eğilerek hem onu ​​hem de Kaptanı şaşırtır.

“H-Hey!”

Yerden bir tüy gibi havalanıp geniş yatakta göbeği yukarıya fırlatılmadan önce kıza bir şeyler söylemeyi başarır.

“Henry, düşünme şeklini gerçekten beğendim!”

Kaptan fikrini açıklıyor.

Ayşe, onun sesinin nereden geldiğini anlayınca bir an şaşırır.

Aniden bir çift elin ayak bileklerini kavradığını ve poposu yatağın kenarından dışarı çıkana kadar onu çektiğini hissediyor.

“Ben-ben yapmadım…” çılgınca ciyaklıyor, ama özlem dolu amında Kaptan’ın parmakları yerine bir şey hissettiğinde gıcırtısının geri kalanı nefesi kesiliyor.

Biraz daha önemli bir şey.

Daha uzun.

Çok daha iyi…

Bacaklarının arasından aşağı bakıyor, çığlık atmamak için alt dudağını ısırıyor ve tanıdık şehvet düşkünü bir gülümsemeyle karşılanıyor.

Adam ona vurmaya başlayınca kadın elleriyle yüzünü kapatmaya çalışır, ancak Memur aynı fikirde değildir.

Kollarını başının üzerinde birleştirip bir dağ bizonunun el becerisiyle ıslak saçlarını yüzünden çektikten sonra onu kendisine doğru çeviriyor.

İri yapılı üyesiyle hevesle somurtkanlığına defalarca şaplak atıyor.

Bu his, servis sopasıyla suratınıza tokat atılmasına benzer.

“Sevimli küçük ağzını parlatmadın mı?”

Meslektaşı çaresiz kızın kapalı ağzına zorla girmeye çalışırken Kaptan homurdandı.

“Oh, karınız son zamanlarda hiç izin vermiyor, değil mi?”

Yüzünde şapşal bir sırıtışla ekliyor.

Bu arada, Ayşe kıvranıyor ve inliyor, eziyetçilerine geç bir itirazda bulunma girişimiyle dudaklarını büzdü.

“Ama hey, bu deliğe de mutlaka bakmalısın… Mükemmel bir uyum.”

İçindeki canavarı yeniden canlandırma olasılığı zavallı kızı korkutuyor.

“Uh-Oh! Bir mengene gibi beni buraya nasıl sıkıştırdığına bir bak. Kaptan cıvıl cıvıl.

Ayşe utanıyor ama bu konuda hiçbir şey yapamayacağını anlıyor.

Adam horozu dışarı çıkarıyor, birkaç saniyeliğine ucuyla yarığının ucuyla dalga geçiyor ve ardından tek bir hareketle tüm şaftını içeri sokup taşaklarını kadının açıktaki göt deliğine vuruyor.

Kaptan’ın müteakip derin yumruklarıyla, garip his, kızın kontrolsüz bir şekilde nefesinin kesilmesine neden olarak hızla güçlü bir orgazma dönüşen bir kıvılcımı ateşler.

Memur, durumdan sonuna kadar yararlanarak etini onun açık ağzına tıkıyor.

Ayşe, uyaran karşısında şaşkına döndü.

Kaptanın itişleri derinleşip hızlandıkça başı dönmeye başlar.

Her zerresi kadının aşırı yüklü amına girip çıkarak küçük orgazmlardan oluşan puslu bir zinciri ateşliyor.

Hareketleri daha düzensiz hale geldikçe, adam217;elleri kalçalarını sıkı bir şekilde kavrayarak onları toplayıp açık tutuyor ve onu herhangi bir şekilde reddetmesini engelliyor.

Ayşe başka bir doruğun eşiğindeyken adam kendini geri çekip karnının üzerinde patlıyor.

Kalın ipler göğsüne kadar uzanıyor ve şişmiş göğüslerinin arasına iniyor.

Cildindeki tohumun haşlanma hissi, onu son bir kez uçurumdan aşağı itmeye yeter.

Öte yandan Memur, kızıyla işini bitirmedi

“Kaptan, ortalığı darmadağın ettiniz! Bir göz at! “Böğüren bir ses homurdanıyor.

“Henry, rütbeni hatırla,” Kaptan, soğukkanlılığını yeniden kazanmak için odanın bir köşesine otururken sertçe konuşuyor.

Memur homurdandı, belli ki durumdan rahatsızdı.

Ayşe bitkin ve ağzına sıkışmış büyük nesne aniden geri çekildiğinde nefesini tutabildiği için minnettar.

Uzun zamandır ilk kez ellerini ve bacaklarını serbestçe hareket ettirebiliyor, ancak zayıf ve kafası karışmış durumda, bu yüzden gözleri kapalı bir şekilde yatıyor.

Kendi kendine, “Belki de onu rahat bırakır.” İçini derin bir sakinliğin kapladığını hissediyor.

Bir çift iri el aniden sırtının altından kayar ve onu bir gözleme gibi ters çevirir.

Kız daha gücünü toplayamadan aynı ağır eller bileklerini yakalayıp arkasından kilitlerken aynı zamanda onu yere sabitliyor.

Yataktan serbestçe sarkan ayaklarıyla itmeye çalışıyor ama bu nafile çünkü adam ondan çok daha güçlü.

“Ne hakkında sızlanıyorsun Henry? Zaten harika bir çözüm keşfettiniz.”

Memurun iri erkekliğinin sıcak ağırlığının sırtına yaslandığını, sümüksü, şişman bir alabalık gibi kalçalarının arasından geçip kendi tükürüğünü her yerine bulaştırdığını hissettiğinde dehşet içinde.

“O zavallı kızın küçük kıçını paramparça etmeyecek misin?”

Kaptan sadistçe alay ediyor.

Ayşe, yalnızca bunu düşünerek kendini kurtarmak için umutsuz bir girişim daha yapmak zorunda kalır.

Sürünerek uzaklaşmaya çalıştığında vücudu ona itaat etmeyi reddediyor.

“Daha önce hiç…”

Büzülen, savunmasız evinin kapısının yüksek ve sıcak bir şekilde çalındığını duyunca ciyaklıyor.

“Daha önce hiç kıçına takmadın mı? Oh, bu harika olacak” Odanın diğer köşesindeki adam gülüyor.

“Sonuçta arkadaşlar ne içindir?”

Ayşe, Memurun kambur kütüğüne uyum sağlamak için amının esnediğini hissettiğinde, neredeyse rahatlıyor.

Rahatlama, hızla sızlayıcı bir acıya dönüşür.

“Ona aldırma. Sadece seninle dalga geçmekten zevk alıyor “Erkekliği yavaşça onun içine girip iç organlarını yeniden düzenlerken, Memur beklenmedik bir nezaket patlamasıyla homurdanıyor.

Ancak, saldırılarının hızı arttıkça nezaketi geçicidir.

Güçlü adam onu ​​azgın bir hayvan gibi becerdiğinde, Ayşe homurdanır ve nefesi kesilir.

Alet, vücudunun ulaşılabileceğini bilmediği bölgelerine girdi.

Elleri onun kalçalarını yoğuruyor, esnek etini o kadar sıkı tutuyordu ki canını yakıyordu.

Amcığının dikiş yerleri morarsa bile, Memur hamlelerinin hızını aniden yavaşlattığı için ağrı yavaş yavaş yakıcı bir uyuşukluğa dönüşür.

Kendisini onun etrafına sarılmış ve onun itme hareketlerini karşılamak için kalçalarını iki yana açarken buluyor ki bu neredeyse inanılmaz.

Daha önce hiç bu kadar az saygı ve özenle tehdit edilmemesine rağmen vücudu bu şekilde tepki vermeye devam ediyor…

Neden?

Ellerinin bir kez daha serbest kaldığı gerçeğinden habersiz, bir anda net bir şekilde merak ediyor.

Ayşe, diğer eliyle poposuna bir şaplak indirirken başparmağının kıç deliğine yaptığı baskı onu hazırlıksız yakalar.

Onefes nefese kalıyor ama adam adalelerini aşarak başparmağını kabaca içine kaydırdığında kadın ciğerlerinin sonuna kadar çığlık atıyor ve yatak örtüsünü pençeliyor’ direnç.

Doruk noktası hem güçlü hem de beklenmedik.

“F-Siktir…” diye homurdanıyor ve ardından Memur kendi haline gelmek için bir deli gibi onun yıpranmış cinsel organını yumruklarken geri kalanını iki eliyle boğmayı başarıyor.

Ayşe, içindeki sıcak şofbenin derinlerinden fışkırırken dehşete kapılır.

Vücudu bir kez daha ona ihanet ederek erkeğin hamlelerine göre zamanlanmış bir orgazm zincirini tetikleyerek kadının inip kalkmasına ve kasılmasına neden olur.

Henry istikrarlı bir şekilde itmeye devam ediyor ve spermi çok geçmeden tekrar aşağı akmaya başlıyor.

Ayşe tamamen uyanmamış olsa bile, baştan savma saniyeler sonunda gevşemeye başlayan ağrıyan amcığını yatıştırır.

Erkek, kadının sıcak su birikintisine girmekten çekinmiyor gibi görünüyor ve onunla vakit geçiriyor, ancak aleti tamamen gevşediğinde kadından çekiliyor.

Genç kızın çiğnediği çiçekten kalın beyaz küreler sızarken, kız büyük bir memnuniyetle sırıtarak çiçeği kalçasının derisine sildi.

Ayşe bayılmadan önce şunu duyduğunu hatırlıyor: “Bu harika bir arkadaşlığın başlangıcı oldu.”

“Marcello, gerçekten içeri girmek zorunda mıydın? Sizce akıllıca bir karar mıydı? Yüzbaşı oturma odası aynasının önünde saçını düzeltirken tıslıyor.

“Sorun nedir?” diye homurdandı Memur, ses tonu hayal kırıklığıyla.

“Sorun şu ki… Bilmiyorum, ya hamile kalırsa?”

“Sakin ol Colin… Bugünlerde çocukların nasıl olduğunu bilirsiniz, muhtemelen hap kullanıyordur.

“Eh, kulağa düşündüğünüz kadar kötü gelmiyor” Virgil, hâlâ yiyecek ararken mutfakta Memur’a katılırken sırıtıyor.

Ayşe hala bilinçsiz bir şekilde yatakta yüzüstü yatıyor.

Virgil onu ters çevirir ve nefesi düzene girerken Henry de ona katılır.

“B-ne yapıyorsun? Buradan gitmeliyiz yoksa erkek arkadaşı bizi bulur.”

“O’gelmiyor… Bu bir blöftü, seni aptal!” diyor adam, Ayşe’yi yataktaki konumunu bir bez bebek gibi ayarlayarak ve Memur’a ses tonunu düşürmesini işaret ederek.

Geri adım atıyor ve tatmin olduğunda telefonunu çıkarıyor.

“Bu bizim sigortamız olacak” diyor bir dizi fotoğraf çekip bunları Memur’a gösterirken.

Kız, telefon ekranında bir eliyle memesini okşarken diğer eliyle amından müstehcen bir şekilde meni çıkarıyor gibi görünüyor.

Saçları ve vücudu ter ve pıhtılaşmış cesaretle kaplı ve kapalı gözleri, bundan paçayı sıyırıyormuş izlenimi veriyor.

Kendini beğenmiş bir tavırla, “Artık gidebiliriz.”

diye ekliyor.