Kadın Sağdıç, Lezbiyen Nedime

Ayşe, Sergey’in arkadaşı ve Elena ile evleniyor. En iyi arkadaşı olan Ayşe, Sergey tarafından “sağdıcı” olmasını ister. İsteksizce kabul ediyor. Düğün günü, tüm ‘sağdıcını’ yerine getirir; Ahmet nedimesiyle vakit geçirmek de dahil olmak üzere görevler.

Ayşe, Sergey’in en iyi arkadaşıydı ve sonsuza dek öyle kalacaktı, bu yüzden Sergey evlendiğinde, onun sağdıcı olmasını istemesinin mantıklı olduğunu düşündü.

Yine de tartıştı ve istemediğini söyledi. Sonunda Ayşe tartışmayı bıraktı ve arkadaşını desteklemek için ne yapması gerektiğine karar verdi.

Geyik gecesine gitmesi gerekiyor. Bu eğlenceliydi. Ya da değil. Gelenler Sergey, o ve iş yerinden birkaç adamdı ve Ayşe barda oturup izinli bir striptizciyle konuştu ve bakmak istemediği hiçbir yere bakmadı çünkü öyle değildi. 8217;kendini gösterinin bir parçası yapmayacak.

Striptizciyle konuştu ve Sergey’in futboldan sarhoş arkadaşlarını görmezden geldi ve gelin partisinin şu anda pedikür ve masaj yaptırmasına içten içe içerledi.

Striptizcilerden sonra, Sergey’i eve getirdi ve onun hiçbir şeye bağlanmadığından emin oldu, kafası kazınmış ve çıplaktı.

Striptizciler, sağdıcılık görevlerinin sonuna gelmiş gibi görünüyordu. Bekarlığa veda gecesinde onu kaybetmemek ve gerçek düğünde ortaya çıkmasını sağlamak, hepsi bu kadardı.

Düğün mekanı, eski bir kır eviydi, şehirden birkaç saat uzaklıkta, arazileri ve ağaçları olan, bir şirket ve düğün mekanına dönüştürülmüş bir tür öncü yerleşim yeriydi. Güzeldi. Ayşe, Sergey’in hak ettiğinden daha gösterişli olduğunu düşündü ve yeri oldukça beğendiğine karar verdi.

Provada etrafa bakmak için zamanı oldu çünkü gelin partisi onların zamanını alıyor gibiydi. Sonunda, Sergey onun gitmesini ve neler olduğunu görmesini sağladı.

Görünüşe göre, çoğunlukla Sergey’in düğün gününden önce elbiseyi görememesiyle ilgili başka sağdıç işleri de vardı. Gidip gelin partisinin hazırlanmakta olduğu kapıyı çaldı.

Nedimelerden biri olan Ahmet onu açtı. Kapıyı biraz araladı ve dışarı baktı.

“Sağdıcı,” dedi Ahmet, kapıyı bloke ederek dışarı baktı. Merhaba. Sadece sen mi?”

Ayşe başını salladı.

“İyi,” Ahmet dedi.

“Ayşe mi?” dedi odanın içinden biri. Ayşe, Elena’nın sesi olduğunu düşündü.

“Evet,” Ahmet dedi ve içerideki herkes rahatlamış görünüyordu. Tekrar konuşmaya başladılar. Ahmet kapı eşiğinde kaldı.

“Güzel takım,” Ayşe’e dedi.

Ayşe yüzünü buruşturdu ve “Yapma’

dedi.

Sergey istememesine rağmen ona takım elbise giydirmişti.

Sergey, ikisinin de eşleşmesi gerektiğini ısrarla belirtmişti. Bu, Ayşe’in sağdıcı olmanın işin içinde çok fazla patronluk olduğunu düşünmeye başladığı zamandı.

Ahmet, Ayşe’in kıskandığı kırmızı renkte, vücuda oturan şık bir elbiseye sahipti. O da bir elbise istedi.

“Güzel ayakkabılar,” Ahmet aşağı bakarak dedi.

Ayşe sırıttı.

Siyah şeritli dört inçlik topuklu ayakkabılar giyiyordu. Sergey, saçlarının tepeden toplanmış olması ve onun yakasındakiyle aynı karanfili takması da dahil olmak üzere diğer her konuda kazanmıştı.

Ayşe sırıttı ve Ahmet’nin ayakkabısına baktıS. Elbisesiyle eşleştiler.

“Aynı,” Ayşe dedi. “Kesinlikle.”

İkisi de orada durmuş, birbirlerinin ayaklarına bakıyorlardı. Bir an sonra, ayakkabının bakışı biraz fazla uzamış gibi göründükten sonra, Ayşe bir şeyler söylemesinin daha iyi olacağına karar verdi, yoksa işler biraz tuhaflaşacaktı.

“Beklemenin ne olduğunu merak ediyorduk?” dedi.

“Elena.”

“Elbette, ama hiçbir şey, um, kötü mü?”

Ahmet başını salladı. “Her şeyi giydi. Hepsini kontrol etmek için. Şimdi hepsini tekrar çıkarması gerekiyor.

“Ah evet,” Ayşe dedi, fark ederek. “Elbette.”

Görünüşe göre prova için herkes giyinmek zorundaydı ve gelin dışında herkes kendi fantezisini giymek zorundaydı. Ayşe, her şeyin hâlâ birbirine uyduğundan ve kimsenin birbiriyle çatışmadığından emin olmak için olduğunu varsaydı.

“Yine de’seninle konuşmak istediğim bir konu var” Ahmet dedi.

“Evet, dans.”

Elena, Sergey’in Ayşe’i sağdıcı yapmasına izin vermişti, ancak Ayşe’in hala dans etmesi gerektiğini söylemişti.

Elena mükemmel bir düğün istiyordu, bu da Ayşe’in söyleyebildiği kadarıyla her şeyin tam olarak yüz yıl önceki gibi olması gerektiği anlamına geliyordu.

Bu, birinci danslar, ikinci danslar, konuşmalar ve kadeh kaldırmalar anlamına geliyordu.

Ayşe konuşma yapmak, nedimelerle dans etmek zorundaydı ve ikisini de pek iyi yapabileceğinden emin değildi.

“Öyle değil” Ahmet dedi. “Bununla ilgilenelim veya ilgilenmeyelim.”

“Değil mi?” Ayşe dedi, umarım.

Ahmet sırıttı. “Eğer herkes yeterince sarhoşsa, tabii. Yine de bu değil. Bu başka bir şey. Başka bir formalite.”

“Tamam,” Ayşe dedi ve Ahmet’nin açıklamasını bekledi.

Ahmet tekrar soyunma odasına baktı, sonra dışarı çıktı, koridora çıktı ve kapıyı çekip kapattı. “Haydi,” dedi ve koridordan aşağı gitti.

Ayşe, bunun pasta kesmek veya konuşma yapmak gibi ekstra bir lanet gelenek olduğunu varsayarak onu takip etti. Ahmet diğer soyunma odalarından birine girdi ve Ayşe onu takip etti.

Ahmet kapıyı kapattı. Ardından kilitledi.

“Hmm,” Ayşe dedi, izliyordu.

“İşte böyle” Ahmet dedi. “Çözmemiz gereken başka bir gelenek daha var.”

“Var mı?”

“Evet.”

“Biz kimiz’”

“Eh, sen ve ben.”

“Tamam,” Ayşe dedi kapıya bakarak. “Ee, ne?”

“Sağdıç’nedimelerden birini sikmeli.”

“Hmm,” Ayşe dedi. “Ne?”

“Bu bir gelenektir.”

“Evet, duydum. Ama, um, ne?”

Ahmet sırıttı.

“Ciddi misin?” Ayşe dedi.

“Evet, oldukça fazla.”

“Elena da bunu biliyor, değil mi?” Ayşe dedi. “Seni bunu konuşman için mi gönderdi?”

“Elbette hayır” Ahmet dedi. “Bu benim için oldukça fazla.”

“Ama sen…”

istiyorsun

“Beni seçebileceğini umuyordum. Eğer birini istersen.”

“Ya kimseyi istemezsem?”

Ahmet omuz silkti. “Sormaktan zarar gelmez.”

“Hmm,” Ayşe dedi, Ahmet’nin bir şekilde onunla dalga geçip geçmediğinden hâlâ emin değildi. “Daha önce hiç sahip olmadım…”

“Bir nedimeyle mi yattın?”

“Hm, hayır,” Ayşe dedi ve kızardı. “Sadece bir nedime değil. Herhangi bir hizmetçi, gerçekten…”

“Ah.” Ahmet şaşırmış görünüyordu. “Cidden mi?”

Ayşe, kendini biraz yargılanmış hissederek omuz silkti. “Biliyorsun, herkes yapmaz.”

“Tanrım, üzgünüm, demek istediğim sadece… Şey, gerçekten takım elbise içinde çalışıyorsun. …”

diye düşündüm

“Sergey’fikir. Beni o yarattı.”

“Ah, anlıyorum.”

İkisi de sessizleşti. Bir an ikisi de bir şey söylemedi. Tam garip gelmeye başladığında, Ahmet, “Bak, özür dilerim, sadece sorayım dedim, hepsi bu.” dedi. Demek istediğim, eğer…”

Ayşe omuz silkti. “Sorun yok”

“Hayır, çünkü açıkça rahatsızsın. Ama dürüst olmak gerekirse, çoğunlukla sadece bir şakaydı. Gibi, takım elbise yüzünden olduğunu farz ettim…”

“Evet.” Ayşe de bir şeyler söylemesi gerektiğini hissederek orada durdu. “Sadece daha önce yapmamıştım ve sen beni şaşırttın.”

Ahmet omuz silkti. “Boş ver.”

Ayşe sırıttı ve ayakkabıları düşündü. “Aynı,” dedi.

“Evet,” Ahmet dedi ve gülümsedi. “Özür dilerim. İyi bir replik gibi göründü, söylenemeyecek kadar komik ama sanırım öyle değildi.

Ayşe onun için üzüldü. “Güzel bir replikti.”

“Ama ne yazık ki boşa gitti.”

Ayşe tereddüt etti ve kendi kendine durmasını, çenesini kapatmasını, bunun tuhaf bir düğün flörtüne dönüşmesine izin vermemesini söyledi. Kendi kendine bunu söyledi, sonra yine de devam etti. “İsraf olması gerekmez,” dikkatlice dedi.

Ahmet şaşırmış görünüyordu. “İlgilenmediğini söyledin.”

“Daha önce yapmadığımı söyledim.”

Ahmet sırıtmaya başladı.

“Ben de evet demedim” Ayşe hızla eklendi. “Belki boşa gitmez dedim…”

“Biliyorum. Duydum. Memnun oldum. Ahmet bir şekilde hareket etmişti ve aniden daha yakına geldi, aniden oldukça dikkatli bir şekilde Ayşe’e baktı.

“Hım…” Ayşe dedi.

“Bu ayakkabıları beğendiğimi söylemiş miydim?” Ahmet dedi.

“Yaptın. Ben de aynısını söyledim.”

“Saçını da beğendim.”

“Teşekkürler. Ve aynı.”

“Dudakları beğendim,” Ahmet gülümseyerek dedi. “Ve boynu beğendim…”

Ayşe, şimdi ne yapması gerektiğini merak ederek başını salladı. Hiçbir şey, ortaya çıktığı gibi. Ahmet onun elini tuttu ve bileğini okşadı ve Ayşe elinde olmadan titredi.

“Aslında” Ahmet dedi. “Hepinizi gerçekten çok seviyorum.”

“Teşekkürler.”

“Gerçekten istiyorum.”

“Anladım.” Ayşe kararsızca fısıldadı.

“Özellikle ağzın,” Ahmet dedi.

“Evet,” Ayşe dedi. “Tamam. Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum.

“Hiçbir şey söyleme” Ahmet yumuşakça dedi ve onu öptü.

Ayşe sıçradı, Ahmet’nin bu kadar yakın olmasına şaşırdı. Zıpladı, sonra “Kahretsin,” dedi. ve sonra Ahmet’yi öptü. Güzel bir öpücüktü. Yumuşak ve ılıktı ve Ahmet, şarabın biraz tadına baktı.

Ayşe ağzını açtı, Ahmet de açtı ve Ayşe dengesini sağlamak için elini Ahmet&8217;nin kalçasına koydu, bunu yapmasına oldukça şaşırdı.

Ayşe bir an öpüştü, sonra aniden nerede olduklarını düşündü. “Kapı kilitli mi?” dedi.

“Evet.”

“Kontrol eder misiniz?”

Ahmet öpüşmeyi bıraktı ve kapıya gitti ve ciddi bir şekilde kolu salladı. Kapı açılmadı. Kol dönmedi. Kilitli görünüyordu, Ayşe kabul etmek zorunda kaldı.

Ahmet, Ayşe’e geri döndü ve onun önünde durdu.

“Tamam,” Ayşe dedi. “Evet. Pekala, güzel.”

Ahmet orada öylece durdu. Bekliyor gibiydi. Ayşe, mantıklı bir sebep olmadan aniden gergin hissetti.

“Öpüşmek’çok hoş, gerçekten, değil mi?” Ayşe dedi.

Ahmet bir an ona baktı ve ardından yavaşça gülümsedi. “Şey, benmürekkep, evet.”

“Bu gerçekten beklediğinizle aynı,” Ayşe dedi. “Seninle demek istiyorum. Sadece, um, daha iyi…”

Ahmet ona bakmaya devam etti.

“Belki daha iyi değil” Ayşe dedi. “Belki daha iyi değil, ama kesinlikle farklı. Yeni ve pekala…” düşündü, sonra durdu ve aniden kelimeleri bulamadı.

“Daha iyi?” Ahmet dedi.

“Evet, sanırım öyle.”

“Belki seni tekrar öpmeliyim,” Ahmet sanki sadece aklına gelmiş gibi dedi.

Ayşe ona baktı. “Evet, belki de yapmalısın.”

“Yapmamı ister misin?”

“Sanırım yapardım.”

Ahmet yaptı. Yavaşça öptü ve Ayşe elini Ahmet’nin koluna koydu ve dikkatle öptü.

“Bu gerçekten çok güzel” Ayşe dedi bir an sonra.

“Çok konuşuyorsunuz” Ahmet dedi.

“Biliyorum.”

“Çok fazla.”

“Evet. Gerginim.”

“Yapma”

“Bu yeni.”

“Yine de üzülme. Bunu yapmamızın bir yolu var sanırım.

Ayşe çok rahatlamış hissetti. “Ah çok şükür,” dedi. “Çünkü hiçbir fikrim yok. Yani, tahmin edebiliyorum ve bunun hakkında bir kez düşündüm ama bacak olayının nasıl çalıştığı hakkında gerçekten hiçbir fikrim yok…”

“Hayır,” Ahmet sırıtarak dedi. “Sağdıç seks yapan nedime demek istemiştim. Bunun nasıl işe yarayacağına dair bir fikrim var.

“Ah,” Ayşe dedi ve biraz aptalca hissetti.

“Ama diğeri, yani, eğer istersen sana gösterebilirim…?”

Ayşe ona baktı. “Hm, belki. Belki. Daha sonra. Önce diğer kısımdan bahseder misin?”

“Nedimeler ve sağdıcılar?”

“Evet, bu.”

“Nedime ve sağdıç seksi mi?”

Ayşe neredeyse parlayacaktı. “Evet.”

“Pekala, bence tamamen sefil ve kirli olması gerekiyor, hepsi bu. Herkesin dikkati dağılmışken dışarıdaki çardakta ya da soyunma odasında şipşaklar gibi.

“Dışarıda çardak yok, sanmıyorum” Ayşe dedi.

“Hayır. Pekala, herkesin dikkati dağılmışken soyunma odasında şipşak şeyler yapın.”

“Evet,” Ayşe dedi. Oldukça bilinçli bir şekilde etrafına bakındı. “Um, burası bir giyinme odası sanırım.”

“Bunu ben de fark ettim.”

“Ve herkesin dikkati dağılmış, değil mi?”

“Birkaç dakikalığına, evet.”

“Ah,” Ayşe dedi. “Pekala. Aklında ne vardı?”

“Şu pantolonu çıkar.”

Ayşe yanıp söndü. Bu çok ani oldu. “Ee, ne?”

“Ben bir nedimeyim. Düğün sırasında sağdıçlara sakso çekmem gerekiyor.”

“Ona öyle demeyi bırak,” Ayşe dedi.

“Blowie?”

“Evet. Yapma. Bu garip.”

“Adlarının bu olduğunu&8217;sanıyordum.”

“Hmm. Benim tarafımdan değil.”

“İyi. Ama pantolonu çıkar.”

Ayşe tereddüt etti, Ahmet’ye baktı ve sonra yavaşça pantolonunu çözdü.

Pantolu açtı, pantolonunu kalçasından çıkardı ve ardından bir an kararsız bir şekilde orada durdu.

“Çıkar,” Ahmet dedi.

“Bilmiyorum. Ya biri gelirse?”

“Kapı’kilitli.”

“Personelin anahtarı olabilir.”

Ahmet etrafına bakındı. Odada fazla bir şey yoktu. Aynalı bir şifonyer, önünde bir sandalye ve odanın karşısında başka bir koltuk.

Ahmet tuvalet masası sandalyesini kapıya dayadı ve “İşte bu” dedi7;birisi açarsa biraz ses çıkarır.”

Ayşe emin olmadığından başını salladı.

“Sadece çıkar,” Ahmet dedi. “Lütfen? Yani bacaklarını görebiliyorum.”

Ayşe içini çekti ve yaptı. Pantolon, ayakkabılarını çıkarmadan çıkarabileceği kadar boldu.

Altında dantelli Fransız külotu vardı.

Ayşe sırıttı ve Ahmet’yi daha çok sevdi. Pantolonunu koltuğun üzerine örttü.

Ahmet, Ayşe’in önünde diz çöktü ve karnını dikkatlice öptü. Ellerini Ayşe’in kalçalarına koydu ve şortu aşağı kaydırdı, katladı ve koltuğa koydu. Ayşe’nin gömleğini yukarı kaldırdı ve ayaklarından birini kaydırarak Ayşe’nin bacaklarını daha da ayırdı.

Ayşe izledi, biraz gergindi. Ahmet’nin nefesini amında hissedebiliyordu. Ahmet’nin nefesini ve ıslandığını hissedebiliyordu.

Ahmet öne doğru eğildi ve oldukça telaşsız bir şekilde Ayşe’in tepesini öptü. Yukarı baktı, sırıttı ve ardından yavaşça yaladı ve Ayşe aniden onu hissetmek istedi.

İyiydi. Ahmet’s ağzı iyi hissettirdi.

Ahmet alıştırma yaptı, yaladı ve ara sıra öptü ve Ayşe’in hayran olduğu ama daha önce hiç kimseye tam olarak açıklamayı başaramadığı bir şekilde Ayşe’s dudaklarını emdi. Ahmet bunu sorulmadan yaptı ve Ayşe bunun harika olduğunu düşündü.

Ahmet emdi ve yaladı ve Ayşe saçını okşadı. Ahmet’nin saçlarına ve Ahmet’nin omuzlarının pürüzsüz tenine baktı ve bir kadına onun ne olduğunu hissederken bakmanın tuhaf olduğunu düşündü.

Kısa bir süre sonra, Ayşe yaklaştığını hissetti ve yumuşak bir sesle, “Um…”

dedi.

Ahmet anlaşıldı.

“Devam et” dedi ve Ayşe yaptı.

Sıcak, nefessiz bir orgazm dizlerini o kadar titretti ki neredeyse düşüyordu. Sandalye kullanışlıydı. Onu tutmak yeterliydi. Ona yaslandı ve Ahmet&8217;ın ağzına geldi.

Ayşe bittiğinde, Ahmet ayağa kalktı ve sanki Ayşe’i öpecekmiş gibi gülümseyerek yaklaştı. Alışkanlıktan gelmiş gibi öpmeye başladı, sonra durdu ve sanki öpmeli mi diye merak ediyor gibiydi.

“Adilik etme” Ayşe dedi ve Ahmet’yi sıkıca öptü.

Kendi ıslaklığını daha önce birinin ağzından öpmemiş gibiydi. “Ya sen?” dedi bir süre sonra.

“”Bir ben” olması gerekmez. Nedime, unuttun mu? Sağdıçla yatmak benim düğün işim.”

“Hala “bir sen”” olabilir; Ayşe dedi.

“Gerek yok&8221; Ahmet oldukça ciddi bir şekilde dedi. “Emin değilseniz’hayır.”

“Eminim” Ayşe dedi ve elini kaldırdı. “Bununla bir şeyler yapabilirsin, değil mi?”

Ahmet gülümsedi ve başını salladı. Ayşe’i öptü, sonra geriye doğru eğildi, koltuğa uzandı ve iç çamaşırını çıkarmak için elbisesinin altına uzandı. Onları şifonyere koydu.

Ayşe, bunu kendisinin düşünmemiş olmasına biraz utanarak başını salladı. Şimdiden biraz nemli ve serin hissedebiliyordu. Elini uzattı.

“Bana göster” dedi.

Ahmet, Ayşe’nin elini öptü, ardından Ayşe’in parmaklarını emerek ıslattı ve ardından “Kendine yaptığını yap”

Ayşe başını salladı, şimdi gergin.

Ahmet, Ayşe’nin elini kendi bacaklarının arasına çekti ve Ayşe’i tekrar öptü.

Ayşe, elini Ahmet’nin uyluğuna kaydırarak karşılık verdi. Yukarı doğru okşadı ve Ahmet&8217;s elbisesine çarptı.

Ayşe biraz daha öptü ve okşadı. Ahmet’nin bacağını okşayarak nefesinin kesilmesine neden oldu. Okşadı ve sonra fikrini değiştirmeden önce parmaklarını Ahmet&8217;ın amına kadar kaydırdı.

Ahmet sıcak, ıslak, kaygan ve pürüzsüz bir his verdi.

Şekli hissettiAhmet’nin amından e. Elini çekti ve yavaşça yaladı. Yaladı ve biraz Ahmet tadı aldı.

Tadı seksiydi. Seksi gibiydi, başka bir şey değildi ve Ayşe’in kendi zevkinden farklı bir seksilikti.

Ayşe parmaklarını yaladı ve Ahmet izledi. Sonra Ayşe elini Ahmet’nin bacaklarının arasına koydu ve nazikçe ovuşturdu. Ovaladı, sonra bir an sonra, “Um, hey,” dedi. ve aniden diz çöktü.

Diz çöktü ve ardından Ahmet’ye baktı. Ahmet şaşırmış görünüyordu. Nefes almayı bırakmış gibiydi. Sanki bir şey söylemeye başlamış da sonra kendini durdurmuş gibi dudağını ısırıyordu.

Ayşe sırıttı ve Ahmet’nin daha önce ona yaptığı gibi Ahmet’nin ayağını iterek kendine yer açtı. Sonra Ahmet’nin amına doğru eğildi.

Ayşe, başka birinin ondan önce bu kadar yakın ve açık bir şekilde sergilendiğini hiç görmemişti.

Ayşe öne eğilip yaladı ve Ahmet hafifçe iç çekti.

Ayşe yaladı. Ne yaptığı hakkında hiçbir fikri yoktu ama yeterince işe yaramışa benziyordu.

Ahmet içini çekti ve Ayşe’in saçını okşadı ve çok geçmeden öne doğru eğilip Ayşe’in etrafına dolandı ve Ayşe’in omuzlarından tuttu. Kalçasını hafifçe hareket ettirerek Ayşe’in üzerine bastırdı ve bir an sonra Ayşe, parmaklarını Ahmet’nin içine kaydırdı.

Ahmet geldi. Birdenbire ve oldukça açık bir şekilde inledi, bir eliyle Ayşe’in yüzünü okşarken diğer eliyle kendi ağzına bastırdı, görünüşe göre bu kadar gürültü yapmamak için kendini durdurmaya çalışıyordu. Geldi, ardından Ayşe’i yukarı çekti, onu öptü ve neşeyle nefes verdi.

Öpüştüler ve ardından Ahmet, görünüşe göre daha fazlasını yapmak isteyerek, yine Ayşe’ın pantolonunu karıştırmaya başladı.

“Geri dönsek iyi olacak” Ayşe dedi. “Biri’orada olmadığımızı fark edecek”

“Biliyorum ama…”

“İstiyorum…” Ayşe dedi.

“İyi.”

“İstiyorum” Ayşe, “Ama şipşaklar, unuttun mu?”

dedi.

Ahmet neredeyse gönülsüzce başını salladı.

“Birçok şipşaklık,” Ayşe dedi, cesur hissederek. “Düğün günü boyunca şipşaklar.”

“Ah,” Ahmet dedi ve tekrar gülümsemeye başladı. “Hm, evet, tabii ki&’istersen”

“Yaparım.”

Ahmet başını salladı ve onu öptü. Uzun, kalıcı bir öpücüğe dönüştü.

“Gitmelisin,” Ayşe dedi bir an sonra.

“Ne?” Ahmet dedi. “Neden?”

“Ayrı ayrı gitmeliyiz” Ayşe, ‘Yapmamalı mıyız? Böyle şeylerle sinsilik böyle olmaz mı?

“Ah evet,” Ahmet dedi. “Önce sen git.”

Ayşe, düğünü dört gözle beklediğine karar verdi. Ahmet’yi düğünde görmeyi ve orada başına neler gelebileceğini dört gözle bekliyordu.